ต้า เล่าให้ฟังว่า "พวกเราคงเคยกันบ้าง เวลาที่เก็บของไม่ว่าจะเป็นชั้นวางของ ลิ้นชักหรือกล่องเก่าๆ เรามักจะเจอจดหมายหรือการ์ดที่เคยเขียนไว้ ซึ่งมันอาจจะหมายถึงเพื่อนก็ได้นะ พอหยิบมาอ่านอีกที ความรู้สึกเก่าๆมันก็จะกลับมา คนเราเวลาเลิกกันแล้ว แรกๆก็อาจจะแค้น อาจจะโกรธกัน แต่หลังจากนั้นพอเวลาผ่านไปถ้าบังเอิญเจอกัน อย่างน้อยยิ้มให้กัน อภัยให้กันก็ยังดี เหลือแต่ความทรงจำดีๆให้แก่กัน เพลงนี้ทำไว้เมื่อ 8 ปีก่อนครับ เสียงเก่าหมด อัดไว้ตั้งแต่ตอนนั้น อยากให้ย้อนยุคนิดนึง เหมือนฟังตอนพระอาทิตย์ตก ก็จะใช้กีตาร์โปร่งด้วย เพลงนี้เป็นเพลงโปรดของผมเลย เพราะมันมีความหมายดี มีการเปรียบเปรย ถ้าฟังดีๆ จะรู้เลยว่าเป็นเพลงที่เศร้าที่สุดในชีวิตของพาราด็อกซ์ก็ว่าได้ เนื้อเพลงบาดลึกมาก ตอนร้องก็เศร้า ใช้เวลาอัดร้องนานโดยเฉพาะคำว่า "คนที่หายไป" อินมาก เกือบน้ำตาไหล
จะบอกว่า พาราด็อกซ์ ไม่เคยมีมิวสิกวิดิโอที่เป็นเรื่องราวเลยนะ เพลงจดหมายจากวันวาน คือเพลงแรก โห ยกไปถ่ายกันที่เขาใหญ่เลย พวกเราก็แต่งตัววัยรุ่นขึ้น แต่งกันเบาขึ้น บรรยากาศนึกว่าจะร้อน แต่ก็มีลมพัดเย็นๆ วันนั้นอดนอนไปด้วยนะ แต่ทุกอย่างราบรื่นดี มิวสิกวิดิโอเป็นเรื่องของผู้ชายที่เลิกกับแฟน ตอนแรกก็จมอยู่กับตัวเอง สุดท้ายก็กลับไปที่ร้านอาหารที่เคยทำร่วมกับแฟน ซึ่งพอเลิกกับผู้หญิงไปก็ถูกปิดทิ้งไว้ และก็ได้รับหนังสือที่ผู้หญิงเขียนบางอย่างไว้ให้ ความรู้สึกต่างๆก็ถาโถมเข้ามา ตอนจบจะเป็นยังไงต้องติดตามนะครับ บอกได้แค่นี้ ก็อยากฝากเพลงจดหมายจากวันวานไว้ด้วย เพลงนี้เป็นเพลงโปรดของกลุ่มแฟนคลับ เราก็อยากให้เค้าได้ดู อยากแบ่งปันความรู้สึก มันก็จะซึ้งๆเศร้าๆหน่อย เผื่อใครเลิกกับแฟน ลองดูกล่องที่เก็บความทรงจำของคุณ ผมว่าทุกมีเคยมีประสบการณ์นี้ครับ"