ภาวะกระดูกสะโพกร้าว ซึ่งมักจะเกิดในผู้สูงวัยที่มีอายุมากกว่า 70 ปีขึ้นไป เป็นอาการกระดูกร้าวจากโรคกระดูกพรุน ซึ่งค่ารักษาพยาบาลสูง และมีความรุนแรงมากที่สุด ประเทศส่วนมากในเอเชียมีผู้ป่วยด้วยภาวะกระดูกสะโพกร้าวเพิ่มขึ้นแล้ว 2-3 เท่าในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา แนวโน้มผู้ป่วยที่เพิ่มขึ้นนี้ อาจส่งผลให้มีอัตราการเกิดภาวะกระดูกสะโพกร้าวในเอเชียเพิ่มขึ้นเป็น 50% จากทั้งหมดทั่วโลกภายในปี 2593 ณ เวลานั้น ประชาชนที่มีอายุมากกว่า 50 ปีก็จะเพิ่มขึ้นเกือบ 2 เท่า จีน และอินเดีย ซึ่งเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดในโลก จะมีผู้สูงวัยที่อายุ 70 ปี หรือมากกว่า เกือบ 430 ล้านคนภายในปี 2593
นอกเหนือไปจากการรักษาที่มีต้นทุนสูงแล้ว ผู้ป่วยประมาณ 33% จำเป็นต้องพึ่งพาผู้ดูแลอย่างใกล้ชิดในช่วงปีหลังจากที่มีอาการ และผู้ป่วย 1 ใน 5 รายจะเสียชีวิตภายใน 1 ปี ยิ่งไปกว่านั้น ชุมชนเมืองในเอเชียแปซิฟิกยังได้รับผลกระทบจากอัตราผู้ป่วยโรคกระดูกร้าว ซึ่งในสภาวะชุมชนเมืองมีอัตราการเกิดโรคสูงกว่า เนื่องจากผู้ป่วยมักจะใช้ชีวิตภายในอาคาร และนั่งอยู่กับที่เป็นเวลานานๆ ไปจนถึงผู้ที่ขาดวิตามินดี และมีสุขภาพกล้ามเนื้อ และกระดูกที่ไม่แข็งแรง
ระบบการดูแลสุขภาพจะสามารถรับมือกับความต้องการในการดูแลรักษาโรคกระดูกสะโพกร้าวในทันที และระยะยาวได้หรือไม่นั้น ผู้ป่วยโรคกระดูกร้าวที่สะโพกต้องได้รับการผ่าตัด และการฟื้นฟูสมรรถภาพอย่างทันท่วงที เพื่อลดอัตราการเสียชีวิตและความพิการ ในประเทศด้อยพัฒนาในเอเชีย อาจจะไม่มีความพร้อม หรือเงินทุนด้านการดูแลรักษาและการผ่าตัด ในประเทศอย่างเวียดนาม ศรีลังกา ฟิลิปปินส์ และปากีสถาน มีผู้ป่วยโรคกระดูกสะโพกร้าวต่ำกว่า 50% ที่ได้รับการรักษาโดยการผ่าตัด ผู้ป่วยที่จำเป็นต้องทุ่มเงินหมดทั้งกระเป๋าเพื่อการผ่าตัดอาจต้องเผชิญกับความขัดสน ไม่เช่นนั้น ผู้ป่วยที่ไม่ได้รับการผ่าตัดก็จะทุพพลภาพอย่างรุนแรง
ศาสตราจารย์จอห์น เอ คานิส (Prof. John A. Kanis) ประธาน IOF กล่าวว่า "ผู้หญิง 1 ใน 3 และผู้ชาย 1 ใน 5 ที่มีอายุ 50 ปีทั่วโลก จะเกิดภาวะกระดูกหักเนื่องจากโรคกระดูกพรุน ดังนั้นการวินิฉัย และการรักษาอย่างทันท่วงทีเป็นสิ่งสำคัญมาก IOF เรียกร้องให้รัฐบาลประเทศต่างๆทั่วเอเชียยกระดับความพยายามในด้านการป้องกัน โรคกระดูกพรุน และโรคที่เกี่ยวข้องกับกล้ามเนื้อ และโครงกระดูกควรจะเป็นวาระสำคัญในการดูแลรักษาสุขภาพแห่งชาติ"
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง รายงานของ IOF ได้เรียกร้องให้หน่วยงานต่างๆ:
1) ระบุระดับประชากรที่ขาดวิตามินดี และมีแคลเซียมต่ำ
2) ส่งเสริมมาตรการป้องกันในการใช้ชีวิตประจำวัน อาทิ กิจกรรมด้านกายภาพกลางแจ้ง และการเลิกบุหรี่
3) สนับสนุนการรักษาที่สามารถเบิกจ่ายได้ ซึ่งจะทำให้ประชาชนที่เป็นโรคกระดูกพรุนสามารถลดความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะกระดูกร้าวได้
4) ให้บริการด้านการวินิจฉัยโรคอย่างเพียงพอ และเข้าถึงได้ง่าย
5) จัดหาทรัพยากรเพื่อพัฒนาการฝึกอบรมแพทย์เฉพาะทางโรคกระดูกพรุน
6) จัดให้มีแผนกโรคกระดูกร้าวในคลินิกต่างๆ เพื่อช่วยวินิจฉัย และให้การรักษาผู้ป่วย
7) ส่งเสริมการวิจัย และการลงทะเบียนผู้ป่วยโรคกระดูกร้าว เพื่อหาวิธีแก้ปัญหาระดับชาติที่เหมาะสม
8) กระตุ้นให้สาธารณะชนตระหนักถึงความสำคัญของการออกกำลังกาย และโภชนาการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มประชากรวัยรุ่น
ติดตาม IOF ประจำภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกได้ที่: http://bit.ly/1dgbkgy
Production of the Audit was supported by unrestricted educational grants กระบวนการผลิตของ IOF ประจำภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก ได้รับการสนับสนุนจากสถาบันการวิจัยยักษ์ใหญ่อย่าง GSK Fonterra และ Servier
เกี่ยวกับ IOF
มูลนิธิโรคกระดูกพรุนนานาชาติ (IOF) เป็นองค์กรนอกภาครัฐที่ไม่แสวงผลกำไรรายใหญ่ที่สุดในโลก ซึ่งอุทิศตนเพื่อการป้องกัน การวินิจฉัย และการรักษาโรคกระดูกพรุน และโรคอื่นๆที่เกี่ยวข้องกับระบบกล้ามเนื้อ และโครงกระดูก สมาชิกของ IOF ประกอบด้วยสมาคมต่างๆ 216 แห่ง ซึ่งทำงานร่วมกันเพื่อทำให้เรื่องสุขภาพกระดูก ข้อต่อ และกล้ามเนื้อเป็นวาระการดูแลสุขภาพที่สำคัญระดับโลก http://www.iofbonehealth.org
ชารันจิต เค จาเกต
ผู้อำนวยการฝ่ายสื่อสาร
โทร. +41-22-9940102
มือถือ: +41-79-8745208
อีเมล: [email protected]
แหล่งข่าว: มูลนิธิโรคกระดูกพรุนนานาชาติ (IOF)