ศ.ดร. ศรีศักดิ์กล่าวว่า นโยบายการให้ทุนการศึกษาถือเป็นนโยบายด้านการศึกษาที่สำคัญซึ่งรัฐบาลและหน่วยงานในสังกัดได้จัดไว้ให้กับนักเรียนนักศึกษาโดยมีการกำหนดคุณสมบัติในการรับทุนและเงื่อนไขในการชดใช้ทุนซึ่งมีทั้งแบบชดใช้เป็นเงินและชดใช้ด้วยการทำงาน
ทั้งนี้การให้ทุนการศึกษานอกจากจะเป็นการสร้างโอกาสในการเข้าถึงการศึกษาในระดับที่สูงขึ้นโดยเฉพาะผู้ที่มีศักยภาพทางการศึกษาแต่ขาดแคลนทุนทรัพย์แล้ว ยังเป็นการยกระดับคุณภาพทางการศึกษาและคุณภาพของประชากรในประเทศ รวมถึงยังเป็นการสนับสนุนให้ผู้ที่มีศักยภาพได้มีโอกาสศึกษาหาความรู้เพื่อนำความรู้เหล่านั้นกลับมาช่วยพัฒนาประเทศให้มีความเจริญก้าวหน้าขึ้น
แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ปรากฎข่าวเป็นระยะเกี่ยวกับนักเรียนนักศึกษาบางส่วนที่ได้รับทุนการศึกษาไปแล้วแต่ไม่กลับมาปฏิบัติตามเงื่อนไขในการชดใช้ทุนคืนซึ่งในบางกรณีกลายเป็นการสร้างผลกระทบและความเดือดร้อนให้กับผู้ที่มีส่วนค้ำประกันในการรับทุนต้องเป็นผู้รับพาระชดใช้ทุนคืนแทน หรือในบางกรณีผู้ได้รับทุนไม่กลับมาทำงานชดใช้ทุนแต่กลับชดใช้เป็นเงินและเดินทางไปทำงานยังต่างประเทศแทน ผู้คนในสังคมจึงเริ่มวิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับแนวทางการพิจารณาคุณสมบัติของผู้รับทุนและเงื่อนไขในการชดใช้ทุนคืนและเสนอแนะให้มีการกำหนดคุณสมบัติและเงื่อนไขให้มีความละเอียดรัดกุมและเป็นธรรมมากขึ้น
จากประเด็นดังกล่าว สำนักวิจัยสยามเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตโพลล์จึงได้ทำการสำรวจความคิดเห็นของประชาชนทั่วไปในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลต่อนโยบายการให้ทุนการศึกษาและการชดใช้ทุน โดยได้ทำการสำรวจระหว่างวันที่ 6 ถึง 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 จากกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 1,176 คน
ในด้าศ.ดร. ศรีศักดิ์ กล่าวต่อว่า จากการสำรวจกลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นเพศหญิงร้อยละ 50.77 และเพศชายร้อยละ 49.23 ส่วนใหญ่มีอายุเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 25 ถึง 34 ปีคิดเป็นร้อยละ 30.78 สามารถสรุปผลได้ดังนี้ นความคิดเห็นต่อนโยบายการให้ทุนการศึกษานั้น กลุ่มตัวอย่างประมาณสองในสามหรือคิดเป็นร้อยละ 66.07 คิดว่านโยบายการให้ทุนการศึกษาจะมีส่วนช่วยให้มีการพัฒนาประเทศในด้านต่างๆสูงขึ้นได้จริง ขณะเดียวกันกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 70.49 มีความคิดเห็นว่านโยบายการให้ทุนการศึกษาจะมีส่วนช่วยเพิ่มศักยภาพนักเรียนนักศึกษาให้สูงขึ้นได้จริง นอกจากนี้กลุ่มตัวอย่างมากกว่าครึ่งหนึ่งซึ่งคิดเป็นร้อยละ 58.76 มีความคิดเห็นว่านโยบายการให้ทุนการศึกษาจะมีส่วนช่วยเพิ่มโอกาสทางการศึกษาให้กับผู้ด้อยโอกาสได้จริง
ในด้านความคิดเห็นต่อวิธีการชดใช้ทุนนั้น กลุ่มตัวอย่างมากกว่าสามในสี่หรือคิดเป็นร้อยละ 76.02 ระบุว่าตนเองอยากให้ผู้รับทุนการศึกษาชดใช้ทุนโดยการทำงานให้กับหน่วยงานที่ให้ทุน ขณะที่มีกลุ่มตัวอย่างเพียงร้อยละ 15.48 อยากให้ชดใช้เป็นเงิน ส่วนกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 8.5 ไม่แน่ใจ แต่อย่างไรก็ตาม กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่แต่ไม่ถึงครึ่งหนึ่งซึ่งคิดเป็นร้อยละ 48.47 มีความคิดเห็นว่าสังคมไม่ควรตำหนิผู้รับทุนการศึกษาที่ชดใช้ทุนด้วยการชำระเป็นเงินและเดินทางไปทำงานยังต่างประเทศหลังสำเร็จการศึกษาแทนที่จะกลับมาทำงานให้กับประเทศ ขณะที่กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 40.73 มีความคิดเห็นว่าสมควรตำหนิ ส่วนกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 10.8 ไม่แน่ใจ
ในด้านความคิดเห็นต่อการเอาผิดกับผู้รับทุนที่ไม่ยอมชดใช้ทุนตามที่กำหนดในสัญญา กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 71.68 มีความคิดเห็นว่าควรมีการกำหนดให้ผู้ลงลายมือชื่อค้ำประกันให้กับผู้ได้รับทุนการศึกษาต้องเป็นสมาชิกในครอบครัวเพียงเท่านั้น ขณะเดียวกันกลุ่มตัวอย่างถึงสี่ในห้าหรือคิดเป็นร้อยละ 80.61 มีความคิดเห็นว่าควรเอาผิดคดีอาญาในข้อหาช่อโกงกับผู้รับทุนการศึกษาที่ไม่ยอมชดใช้ทุนตามข้อกำหนดในสัญญา นอกจากนี้กลุ่มตัวอย่างมากกว่าครึ่งหนึ่งซึ่งคิดเป็นร้อยละ 52.21 เห็นด้วยที่จะออกข้อกำหนดไม่ให้ทุนการศึกษากับบุคคลในครอบครัวโดยเฉพาะพี่น้องและบุตรธิดาของผู้รับทุนการศึกษาที่ไม่ยอมชดใช้ทุนตามข้อกำหนดในสัญญา ขณะที่กลุ่มตัวอย่างมากกว่าครึ่งหนึ่งซึ่งคิดเป็นร้อยละ 55.19 เห็นด้วยที่จะนำชื่อผู้รับทุนการศึกษาที่ไม่ยอมชดใช้ทุนตามข้อกำหนดในสัญญามาประกาศให้สาธารณะได้รับทราบ อย่างไรก็ตาม กลุ่มตัวอย่างมากกว่าครึ่งหนึ่งซึ่งคิดเป็นร้อยละ 52.72 มีความคิดเห็นว่าสังคมไม่ควรตำหนิครอบครัวของผู้รับทุนการศึกษาที่ไม่ยอมชดใช้ทุนตามข้อกำหนดในสัญญา และกลุ่มตัวอย่างมากกว่าครึ่งหนึ่งซึ่งคิดเป็นร้อยละ 55.87 ไม่เห็นด้วยที่สังคมนำข้อมูลส่วนตัวเกี่ยวกับครอบครัวของผู้รับทุนการศึกษาที่ไม่ยอมชดใช้ทุนตามข้อกำหนดในสัญญามาเปิดเผยให้สาธารณะได้รับทราบ ศ.ดร. ศรีศักดิ์กล่าว