“ความคิดเห็นของผู้พิการทางการเห็นในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลต่อสิทธิและโอกาสในการทำประกันให้กับตนเอง”

ศ. ดร.ศรีศักดิ์ จามรมาน ประธานกรรมการอาวุโส ,อาจารย์พรพิสุทธิ์ มงคลวนิช ประธานกรรมการ ,ดร.พิสิฐ พฤกษ์สถาพร กรรมการรองผู้อำนวยการ และอาจารย์วัฒนา บุญปริตร กรรมการรองผู้อำนวยการสำนักวิจัยสยามเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตโพลล์ วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม (ระดับอุดมศึกษา) แถลงผลการสำรวจความคิดเห็นของผู้พิการทางการเห็นในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลต่อสิทธิและโอกาสในการทำประกันให้กับตนเอง ซึ่งได้ทำการสำรวจระหว่างวันที่ 8 ถึง 13 ตุลาคม พ.ศ. 2559 จากกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 391 คน

ศ.ดร.ศรีศักดิ์กล่าวว่า วันที่ 15 ตุลาคมของทุกปีได้ถูกกำหนดให้เป็นวันไม้เท้าขาวสากล เพื่อสร้างการตระหนักเรียนรู้ให้กับผู้คนทั่วโลกได้เข้าใจเกี่ยวกับผู้พิการทางการเห็นมากขึ้นและเกิดการยอมรับในการอยู่ร่วมกันในสังคมระหว่างคนปกติกับผู้พิการทางการเห็น รวมถึงเป็นการกระตุ้นเตือนให้หน่วยงานทั้งภาครัฐและภาคเอกชนหันมาให้ความสำคัญกับการให้สิทธิและโอกาสผู้พิการทางการเห็นในด้านต่างๆมากขึ้น เช่น การเปิดโอกาสทางการศึกษาและการทำงาน การอำนวยความสะดวกให้ผู้พิการทางการเห็นได้มีสิทธิ์เข้าถึงบริการต่างๆได้โดยไม่มีอุปสรรค เป็นต้น ขณะเดียวกันสิทธิและโอกาสในการเข้าถึงบริการหนึ่งที่ยังคงเป็นปัญหากับผู้พิการทั่วไปรวมถึงผู้พิการทางการเห็นโดยเฉพาะในประเทศไทยคือสิทธิและโอกาสในการทำประกันให้กับตนเอง ซึ่งบริษัทประกันหลายแห่งในปัจจุบันยังคงปฏิเสธการทำประกันในบางประเภทให้กับผู้พิการทางการเห็นด้วยเหตุผลว่ากลุ่มผู้พิการทางการเห็นจัดเป็นบุคคลในกลุ่มเสี่ยง จึงทำให้ผู้พิการทางการเห็นมีทางเลือกในการทำประกันน้อยลงซึ่งทำให้ผู้พิการทางการเห็นเสียโอกาสในการเข้าถึงบริการด้านการประกันซึ่งจัดเป็นบริการพื้นฐานที่ทุกคนควรมีสิทธิได้รับอย่างเท่าเทียมกัน และถึงแม้ในปัจจุบันคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยได้ร่วมกับสมาคมประกันวินาศภัยและสมาคมประกันชีวิตจัดทำกรมธรรม์ประกันภัยอุบัติเหตุให้สำหรับกลุ่มผู้พิการโดยเฉพาะรวมถึงกลุ่มผู้พิการทางการเห็นด้วยซึ่งเป็นการขยายโอกาสในการทำประกันให้กับผู้พิการทางการเห็น แต่ผู้พิการทางการเห็นบางส่วนยังคงเกิดความไม่แน่ใจและกลัวว่าปัญหาการถูกปฏิเสธในการทำประกันจะยังคงไม่หมดไป จากประเด็นดังกล่าว สำนักวิจัยสยามเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตโพลล์จึงได้ทำการสำรวจความคิดเห็นของผู้พิการทางการเห็นในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลต่อสิทธิและโอกาสในการทำประกันให้กับตนเอง

ศ.ดร.ศรีศักดิ์กล่าวต่อว่า จากการสำรวจกลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นเพศชายร้อยละ 52.69 เป็นเพศชาย และร้อยละ 47.31 เป็นเพศหญิง ขณะที่ร้อยละ 60.87 ตาบอดสนิท ส่วนร้อยละ 39.13 ตาบอดเรือนราง สามารถสรุปผลได้ดังนี้ ในด้านการมีกรมธรรม์ประกันในปัจจุบัน กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 24.04 ระบุว่าในปัจจุบันตนเองมีกรมธรรม์ประกันชีวิต รองลงมาระบุว่าตนเองมีกรมธรรม์ประกันชีวิตกับประกันสุขภาพคิดเป็นร้อยละ 17.14 ส่วนกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 15.6 มีกรมธรรม์ประกันสุขภาพ ขณะที่กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 3.58 ร้อยละ 3.32 และร้อยละ 2.3 มีกรมธรรม์ประกันชีวิตกับประกันอุบัติเหตุ ประกันสุขภาพกับประกันอุบัติเหตุ และประกันอุบัติเหติ ตามลำดับ โดยมีกลุ่มตัวอย่างเพียงร้อยละ 1.28 ที่มีกรมธรรม์ประกันทั้งสามประเภท อย่างไรก็ตามกลุ่มตัวอย่างเกือบหนึ่งในสามหรือคิดเป็นร้อยละ 32.74 ไม่ได้ทำประกันประเภทใดเลย

ในด้านการถูกปฏิเสธการทำประกัน กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 35.55 ระบุว่าตนเองเคยถูกบริษัทประกันปฏิเสธการทำประกันทั้งสามประเภทคือ ประกันชีวิต ประกันสุขภาพ และประกันอุบัติเหตุ ขณะที่กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 22.25 เคยถูกปฏิเสธในการทำประกันสุขภาพกับประกันอุบัติเหตุ ส่วนกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 14.32 เคยถูกปฏิเสธในการทำประกันอุบัติเหตุ กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 6.65 ร้อยละ 4.86 และร้อยละ 3.84 เคยถูกปฏิเสธในการทำประกันชีวิตกับประกันอุบัติเหตุ ประกันชีวิต และประกันสุขภาพตามลำดับ และกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 0.51 เคยถูกปฏิเสธในการทำประกันชีวิตกับประกันสุขภาพ โดยที่มีกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 3.32 ระบุว่าไม่เคยถูกปฏิเสธเลย ส่วนกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 8.7 ไม่เคยยื่นขอทำประกันประเภทใดเลย

ในด้านความคิดเห็นต่อสิทธิในการทำประกันของผู้พิการทางการเห็น กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 95.14 ไม่เห็นด้วยกับเหตุผลในการปฏิเสธการทำประกันให้กับผู้พิการทางการเห็นของบริษัทประกันที่ว่า "ผู้พิการทางการเห็นเป็นกลุ่มบุคคลที่มีความเสี่ยงมากกว่าคนปกติ" ขณะที่กลุ่มตัวอย่างประมาณสามในสี่หรือคิดเป็นร้อยละ 75.7 ไม่เห็นด้วยที่บริษัทประกันกำหนดเงื่อนไขให้ผู้พิการทางการเห็นต้องจ่ายเบี้ยประกันสูงกว่าคนปกติในการทำประกันประเภทเดียวกัน ส่วนกลุ่มตัวอย่างถึงประมาณสี่ในห้าหรือคิดเป็นร้อยละ 80.05 มีความคิดเห็นว่าในปัจจุบันบริษัทประกันต่างๆยังไม่ได้ให้โอกาสกับผู้พิการทางการเห็นสามารถเลือกทำประกันประเภทต่างๆที่เพียงพอ

ในด้านความรับรู้และความคิดเห็นต่อการจัดบริการกรมธรรม์ประกันให้กับผู้พิการทางการเห็น กลุ่มตัวอย่างมากกว่าสองในสามหรือคิดเป็นร้อยละ 67.52 ทราบว่าคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยได้ร่วมกับสมาคมประกันวินาศภัยและสมาคมประกันชีวิตจัดทำกรมธรรม์ประกันภัยอุบัติเหตุให้สำหรับกลุ่มผู้พิการโดยเฉพาะรวมถึงกลุ่มผู้พิการทางการเห็นด้วยแล้ว ขณะที่กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 32.48 ยังไม่ทราบ กลุ่มตัวอย่างประมาณสามในสี่หรือคิดเป็นร้อยละ 75.45 มีความคิดเห็นว่ากรมธรรม์ประกันภัยอุบัติเหตุให้กับกลุ่มผู้พิการโดยเฉพาะที่จัดทำขึ้นจะมีส่วนช่วยขยายโอกาสให้ผู้พิการทางการเห็นมีสิทธิทำประกันได้มากขึ้น อย่างไรก็ตามกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 61.38 ยอมรับว่าตนเองยังรู้สึกกลัวว่าผู้พิการทางการเห็นจะถูกปฏิเสธการทำประกันจากบริษัทประกันต่างๆถึงแม้จะมีกรมธรรม์ประกันภัยอุบัติเหตุสำหรับกลุ่มผู้พิการโดยเฉพาะแล้ว ขณะเดียวกันกลุ่มตัวอย่างมากกว่าสี่ในห้าหรือคิดเป็นร้อยละ 81.84 มีความคิดเห็นว่าในปัจจุบันภาครัฐยังไม่ได้จัดบริการระบบประกันประเภทต่างๆให้กับผู้พิการทางการเห็นได้เข้าถึงอย่างเหมาะสม และกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 71.87 มีความคิดเห็นว่าจำเป็นต้องมีการกำหนดเป็นลายลักษณ์อักษรอย่างชัดเจนให้การทำประกันประเภทต่างๆถือเป็นสิทธิพื้นฐานที่ผู้พิการทางการเห็นต้องได้รับ ศ.ดร.ศรีศักดิ์กล่าว