พันธุ์หอม เนาว์ไพร กรรมการหมู่บ้านเปิดเผยว่า ชุมชนแห่งนี้เป็นชุมชนมุสลิมวิถีเกษตของเกาะภูเก็ต ที่ไม่แตกต่างกับชุมชนวิถีชนบททั่วไป เพราะเมื่อชาวบ้านมีรายได้ลดลง เนื่องจากราคาผลผลิตจากอาชีพหลัก คือยางพาราตกต่ำ ทำให้พ่อแม่ต้องออกไปหางานทำในเมือง เด็กวัยเรียนและวัยรุ่นต้องอยู่ภายใต้การดูแลของผู้สูงวัย เกิดเป็นช่องว่างให้เยาวชนใช้เวลาว่างไปในทางที่ไม่ถูกต้อง ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นไปสู่ปัญหาการติดยาเสพติดที่ประกอบกับเมื่อชาวบ้านยังในปัจจุบันมีปัญหาด้านเศรษฐกิจ ก็จะมุ่งเน้นในประเด็นว่าจะทำอย่างไรให้มีรายได้เพิ่มขึ้นให้เพียงพอกับค่าใช้จ่าย จึงละเลยการดูแลสุขภาพของตัวเอง ซึ่งก็ก่อให้เกิดปัญหาสุขภาพเรื้อรัง
"เราเริ่มจากการทำบัญชีครัวเรือน ลดรายจ่ายเพิ่มรายได้ด้วยการปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์เป็นอาหาร เมื่อเหลือกินเหลือใช้ก็ขายเป็นรายได้ โดยเน้นการเลี้ยงปลาดุกในบ่อซีเมนต์ แหล่งโปรตีนโตเร็วต้นทุนต่ำที่เลี้ยงง่ายมาก เลี้ยงไก่พื้นบ้านที่ได้ทั้งเนื้อและไข่ และปลูกมะนาวในบ่อซีเมนต์ที่ให้ผลผลิตสูงขายได้ราคาดี พอชาวบ้านลองทำ คนที่ไปทำแล้วได้ผลแล้วมีผลงานออกมาน่าพอใจ คนอื่นก็สนใจทำตาม จึงมีคนในชุมชนให้ความสนใจและหันมาปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์ตามแนวเศรษฐกิจพอเพียงมากขึ้น" พันธุ์หอมระบุ
การแก้ปัญหาที่ต้นเหตุความยากจนด้วยการใช้หลักเศรษฐกิจพอเพียงมาช่วยลดรายจ่าย เพิ่มรายได้ทำให้ความเป็นอยู่ของคนในชุมชนค่อยๆ ดีขึ้น พร้อมๆ กับการสร้างกิจกรรมเพื่อดึงให้เด็กและเยาวชนห่างไกลจากปัญหายาเสพติด รวมทั้งการสืบต่อทั้งอาชีพเกษตรกรรมบนหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง จะทำให้บ้านพรุสมภารเป็นชุมชนที่เข้มแข็งและสามารถพึ่งพาตนเองได้ด้วยความพอเพียงอย่างยั่งยืน.