ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการปัญหาสิ่งแวดล้อมอยู่พอสมควร แต่ก็ยังไม่มีความชัดเจน และไม่มีการบูรณาการกฎหมายต่าง ๆ เพื่อให้เกิดการบังคับใช้อย่างมีประสิทธิภาพ การแก้ไขปัญหาที่ผ่านมา จึงเป็นเพียงการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า เพื่อบรรเทาให้สถานการณ์เบาบางลงเท่านั้น
"หอการค้าไทยได้หยิบยกประเด็นปัญหาอากาศมาหารือกันในหลายเวที ทั้งในการสัมมนาหอการค้าทั่วประเทศครั้งที่ผ่านมา และการประชุมคณะกรรมการร่วมภาคเอกชน 3 สถาบัน (กกร.) ต่างเห็นพ้องต้องกันว่า ทุกภาคส่วนต้องเข้ามามีส่วนร่วมขับเคลื่อนในเรื่องดังกล่าวอย่างจริงจัง โดยเสนอให้รัฐบาลและภาคส่วนที่เกี่ยวข้องเร่งรัดผลักดันให้เกิดพระราชบัญญัติการบริหารจัดการเพื่อความสะอาดของอากาศ ซึ่งขณะนี้ ได้มีผู้ร่วมสนับสนุนทั้งจากองค์กรต่าง ๆ และประชาชนทุกภาคส่วน ลงชื่อให้การสนับสนุนแล้วกว่า 10,000 ราย หอการค้าไทยจึงได้ยื่นรายชื่อผู้ร่วมสนับสนุนฯ ผ่านประธานรัฐสภา (นายชวน หลีกภัย) เพื่อนำเข้าพิจารณาในการประชุมของรัฐสภาต่อไป ทั้งนี้ ในระหว่างที่รอขั้นตอนการออกพระราชบัญญัติฯ ภาคเอกชนขอเสนอให้นายกรัฐมนตรีแต่งตั้งคณะกรรมการอากาศสะอาด เพื่อให้มีอำนาจในการบังคับบัญชาสั่งการและบูรณาการการปฏิบัติงานของส่วนราชการต่าง ๆ ไปก่อน" นายกลินท์ กล่าว
โดยคณะกรรมการอากาศสะอาด ที่ภาคเอกชนนำเสนอ จะประกอบด้วย
- นายกรัฐมนตรี เป็นประธานกรรมการ
- รองนายกรัฐมนตรีซึ่งนายกรัฐมนตรีมอบหมาย เป็นรองประธานกรรมการคนที่หนึ่ง
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เป็นรองประธานกรรมการคนที่สอง
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัย และนวัตกรรม
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม
- เลขาธิการคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
- เลขาธิการคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน
- ผู้อำนวยการสำนักงบประมาณ
- กรรมการผู้ทรงคุณวุฒิเกี่ยวกับการป้องกันหรือแก้ไขคุณภาพอากาศไม่เกินแปดคน ซึ่งคณะรัฐมนตรีแต่งตั้งเป็นกรรมการ ซึ่งในจำนวนนี้จะต้องมีผู้แทนภาคเอกชนร่วมอยู่ด้วยไม่น้อยกว่ากึ่งหนึ่ง
- ปลัดกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เป็นกรรมการและเลขานุการ
ภาคเอกชนมีความเห็นว่า กฎหมายว่าด้วยการบริหารจัดการเพื่อความสะอาดของอากาศ จะเป็นกฎหมายเพื่อการปฏิรูประบบการบริหารจัดการเพื่อความสะอาดของอากาศของประเทศไทย ที่จะต้องเปลี่ยน Mindset ของการมองปัญหา ระบบ และวิธีการแก้ไขปัญหาให้ชัดเจน รวมทั้งการทำให้เกิดการมีส่วนร่วมของประชาชน
ในการร่วมรับผิดชอบกับปัญหาฝุ่นควัน นอกจากนั้น จะต้องมีการจัดองค์กรและออกแบบกลไก เพื่อพัฒนาระบบการจัดการอากาศสะอาด โดยอาจจะตั้ง "คณะกรรมการอากาศสะอาด" ให้เป็นองค์กรและกลไกในการกำหนดนโยบาย ทำหน้าที่พัฒนาระบบการจัดการอากาศของประเทศ และมีกลไกรับผิดชอบลงไปในระดับพื้นที่ จังหวัด กลุ่มจังหวัด อำเภอ และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น รวมทั้งมีผู้เชี่ยวชาญมาทำหน้าที่ในการจัดระบบมาตรฐานคุณภาพอากาศ การเฝ้าระวัง การติดตามสถานการณ์ การเตือนภัย และการเข้าไปแก้ไขสถานการณ์มลภาวะทางอากาศ ในกรณีที่เกิดวิกฤตการณ์คุณภาพอากาศ ทั้งนี้ นอกจากระบบบริหารจัดการดังกล่าวข้างต้นแล้ว ยังควรกำหนดมาตรการและวิธีการในกรณีที่เกิดวิกฤติการณ์ทางอากาศ รวมถึงการมีมาตรการลงโทษทั้งในรูปของค่าปรับและโทษทางอาญา
อย่างไรก็ตาม จากการศึกษาเปรียบเทียบพบว่า ความสำเร็จของระบบการบริหารจัดการอากาศสะอาด คือการมีระบบการตรวจคุณภาพอากาศที่ครอบคลุมทั้งประเทศ มีระบบฐานข้อมูล GIS (Geographic Information System) เกี่ยวกับคุณภาพอากาศครบถ้วนในทุกมิติ และสามารถตรวจสอบสถานการณ์ของพื้นที่ต่าง ๆ ได้ในทันที นอกจากนั้น ควรมีการจัดทำยุทธศาสตร์และแผนปฏิบัติการเพื่อพัฒนาคุณภาพอากาศ สำหรับเป็นแนวทางและเครื่องมือที่ทำให้เกิดการบูรณาการการทำงานของทุกภาคส่วน โดยมีกลไกติดตามประเมินผลการดำเนินการของแต่ละพื้นที่ ในแต่ละช่วงเวลาอีกด้วย