พงษ์กุล ศึกษาเล่าเรียนจนจบ จากสถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ แต่เทคนิคการปะติดต่อผ้า คือสิ่งที่เขาเรียนรู้ ฝึกฝนด้วยตนเอง กึ่งกลางระหว่างเทคนิคและแนวคิด ผ้าสีฟ้าซึ่งมีความสำคัญอยู่ที่ความเรียบง่ายและสบายในการสวมใส่ ที่อยู่เหนือทุกสไตล์ ทุกวัฒนธรรม ทุกชนชั้น มาแล้วทุกรุ่น ทุกสมัย เขาตั้งคำถามและค้นหาความหมายใหม่ ในเรื่องธรรมชาติที่แท้จริงของตัววัตถุ ทุกขอบเขตที่เป็นไปได้ ซึ่งกั้นอยู่ระหว่างนามธรรมและความเป็นจริง ความเชื่อของโลกตะวันออกกับตะวันตก และความร่ำรวยกับความยากจน ถูกเขานำมาพิจารณาอย่างถี่ถ้วน
พงษ์สกุล สร้างภาพที่สับสนด้วยสีฟ้า ซึ่งเป็นสีฟ้าเดียวกันกับที่มีในภาพฝันของฮวน มีโร ระหว่างที่สดับฟังเสียงเพลงของบ๊อบ ดีแลน เขาเพิ่มความเข้มข้นในความเข้มจางและการตัดกันของแสงและเงา จักรเย็บผ้าของเขา สร้างเส้นขอบและความมีอยู่ให้กับการแสวงหาทัศนียภาพที่อยู่เหนือคำบรรยายทั้งปวง ความงดงามซึ่งเกิดขึ้นในทางโลก ถูกสร้างขึ้นเป็นภาพที่เราผ่านพบในทุกวัน แต่ไม่เคยมองเห็นมันจริงๆเลยสักที
เป็นผลงานที่เข้าถึงสัญลักษณ์แห่งความเป็นโลกาภิวัตน์ ในโลกร่วมสมัย ในขณะเดียวกันก็เป็นภาพลวดลายที่ถูกสร้างสรรค์ขึ้นด้วยจารีตนิยมและความคาดหวังอย่างที่งานศิลปะควรจะเป็น ซึ่งแสดงออกให้เห็นอย่างเฉียบแหลมและชาญฉลาด
นิทรรศการครั้งนี้ จะจัดแสดงผลงานศิลปะล่าสุดของพงษ์กุล พร้อมด้วยจักรเย็บผ้า เครื่องมือสร้างผลงานแทนที่พู่กันเขียนภาพ และผ้ายีนส์ แทนที่สี ศิลปะการตัดแปะผ้ายีนส์ของพงษ์กุลนี้ เคยถูกนำไปจัดแสดงแล้วที่หอศิลป์ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย, V64 อาร์ตสตูดิโอ และ Brownstone สตูดิโอ