ดึงความรู้สึกตัวละครผ่านเสียงร้อง ไม่ง่าย แต่ “นาย” ทำได้

"เริ่มจากคุณแม่ชอบพี่ก้อง สหรัถ ครับ คุณแม่ก็เลยซื้อกีต้าร์ให้ เป็นกีต้าร์ตัวแรกของผม แต่ยังตั้งไว้ที่บ้านเฉยๆยังไม่ได้เล่น จนวันหนึ่งมีโอกาสได้ไปดูคอนเสิร์ตพี่ๆ อัสนี วสันต์ ตอนนั้นประทับใจมาก และมีโอกาสได้ไปหลังเวทีพี่ๆก็ถามว่าเล่นกีต้าร์ไหม เดี๋ยวอีกหน่อยได้เล่นกีต้าร์แน่เลย จากนั้นกลับมาบ้านก็ฝึกเลยครับ ฝึกเอง ดูYOUTUBE ซื้อหนังสือมาอ่าน แล้วก็เล่นมาเรื่อยๆ พอเราเล่นกีต้าร์เราก็ต้องร้องฮัมเพลงไปด้วย พอมีโอกาสได้ร้องเพลง ก็รู้สึกว่ายังร้องไม่ดี เลยเริ่มเรียน เริ่มฝึกฝนพัฒนาตัวเองเรื่อยๆ พยายามทำทุกอย่างให้เต็มที่ ตอนที่รู้ว่าจะได้ร้องเพลงประกอบละคร ดีใจและเป็นเกียรติมาก เพราะผมเคยดูละครแล้วเห็นพี่ณเดชน์ร้องเพลงประกอบละคร จากนั้นผมก็เริ่มฟังเพลงละคร พอได้มาร้องก็ยินดีมาก เหมือนรู้คาแรคเตอร์ตัวละครดีอยู่แล้ว และผมเองเคยร่วมงานกับพี่หนึ่ง ณรงค์วิทย์มาก่อนคุ้นเคยกัน พี่หนึ่งก็คอยช่วยเหลือเราตลอด ตอนส่งเดโมมาก็มีโอกาสได้คุยกับพี่หนึ่งว่าต้องปรับอะไรบ้าง มีการฝึกก่อนที่จะมาอัดร้อง สำหรับเพลงนี้ก็เป็นความรู้สึกที่อยากจะบอกรักแต่บอกไม่ได้ เหมือนไม่มีสิทธิ์ ผมเข้าใจความรู้สึกตัวละครอยู่แล้ว แต่พอเป็นเพลงจะมีความยากตรงที่ต้องดึงความรู้สึกตัวละครออกมาผ่านเสียงร้องให้ได้ เพลงนี้ก็มีส่วนคล้ายกับประสบการณ์จริงของผมแต่ขอไม่บอกดีกว่า (หัวเราะ) ก็ฝากผลงานเพลงประกอบละครและละครเรื่องแรกของผมไว้ด้วยนะครับ"